Posts by: Administrator

Pamiętam, że nazywałam ludzi imionami postaci, z którą mi się kojarzyli.

Jeśli ktoś był nieco przestraszony, miał długi nos, rzadkie włosy na przedziałek i raczej nie grzeszył urodą, to był to WYMKLIS.

Jeśli ktoś miał gęstą grzywę przylizaną na bok, chytre oczy i nieprzyjazne zamiary w plecach, to był to LISIC.

Mój brat był dostojny, przezorny, bojaźliwy, ale głęboko lubiący przygodę i luz, do czego namawiałam go będąc ciekawską i wścipską młodszą  siostrą- był dla mnie MINOSEM. Miał w sobie lwa i nieco długi nos. Nie wiem, co On na to, ale wg mnie to On kiedyś panował na Krecie.

W dzieciństwie lubiłam dziwnie brzmiące słowa. Pamiętam, jak w ganku na ojcowiźnie wymienialiśmy z mamą: biba, przebiśniegi, piesiec, konisekuleka (do dziś nie wiem, co to znaczy), mamę nazwałam broszura, a siostra Małgorzata to nadal dla mnie GORZA.

Była taka bajka o dwóch ludzikach w latach 80-tych SIGMA i PI. Ja byłam Sigmą, a brat Pi. Tyle przygód w dzieciństwie nas łączyło. Na wierzejach stodoły po dziadku pisało PI (pisało, nie było napisane).

Do dziś zachodzę w głowę, skąd moja mama znała słowa SCHOLASTYKA i SOWIZDRZAŁ, którymi mnie nazywała. Czyżby podawali w telewizji, przecież on ciągle śnieżył, a mama mówiła, że telewizor dobry, że to od nich. Nigdy nie wiedziałam, gdzie chowają się Ci, co wkładają śnieg w telewizor. Dziś chyba to byłby róg Hożej w stolicy.

Często bywa tak, że tytuł książki lub wiersza powstaje na końcu, gdy autor jest już przekonany o adekwatności treści do tytułu. Ze mną jest nieco inaczej, ponieważ sformułowanie trafnego tytułu trzyma mnie w pewnych ryzach, by przedstawić odbiorcom dokładnie ten wycinek rzeczywistości, który stanowi najbardziej esencjonalny kadr. W przeciwnym razie powstał by cały film od chaosu, przez dinozaury, narodziny Chrystusa, chrzest Polski, covidową zawieruchę, po ultimum judicium u Najwyższego. Trauma a zbawienie obliguje mnie to przedstawienia jedynie zależności pomiędzy wejściem do gry zwanej życiem, a mistrzowskim rozegraniem swoimi pionkami. Niech rozdającym będzie Stwórca, Ty będziesz graczem, pionkami Twoje traumy, a wygrana zbawieniem. Nie martw się, jeśli przegrasz. Będzie kolejne rozdanie, możesz liczyć na kolejną inkarnację. Zanim jednak przegrasz w tym rozdaniu, zainspiruj się poniższymi treściami. Może uda Ci się jeszcze w tym rozdaniu opykać Najwyższego. On tylko na to czeka.